ابوذر خسروی؛ محمدمهدی پورمحیآبادی
چکیده
مالیات ارضی یکی از مهمّترین اقسام مالیات و از اصلیترین منابع درآمد حکومتهای ایران در سدههای میانه بودهاست؛ به همین دلیل دیوانیان اهتمام ویژه به مساحی اراضی زیر کشت داشتهاند. باتوجّهبه اینکه ...
بیشتر
مالیات ارضی یکی از مهمّترین اقسام مالیات و از اصلیترین منابع درآمد حکومتهای ایران در سدههای میانه بودهاست؛ به همین دلیل دیوانیان اهتمام ویژه به مساحی اراضی زیر کشت داشتهاند. باتوجّهبه اینکه شناخت آحاد پیمایش و اندازهگیری سطوح و مساحت میتواند شناخت ما را از وضعیت امور دیوانی و مملکتداری هر دوره افزایش دهد، پژوهش حاضر بر آن است که در ابتدا نسخة خطی مختصر در قواعد علم حساب و مساحت را که رسالهای در آموزش ریاضیات و مساحی و مربوط به نیمة قرن نهم هـ.ق است، معرفی کند و سپس با تدقیق در متن نسخه به این پرسش پاسخ دهد که واحدهای اندازهگیری سطوح و تعیین مساحت در دورة تیموری چه بودهاند و انتخاب این واحدها چه نسبتی با نوع دیوانسالاری تیموریان داشتهاست؟ همچنین براساس اطّلاعات نسخه، مقدار «جریب» را برپایة روش اندازهگیری متریک تعیین و ثابت کند که این مقدار، مستقل از متغیرهای دیگر ازجمله نوع کشت و آبیاری و بذر است.یافتههای پژوهش نشان میدهد که واحدهای عمومی برای تعیین مساحت، «جریب شاهی» و «جریب دهقانی» بوده و همچنین در پیمایش سطوح از آحاد «ذراع»، «قبضه» و «اشل» استفاده میشده که نسبت مستقیمی با سیاست یکسانسازی آحاد و اوزان در عصر تیموریان داشته است؛ همچنین نظریه محققانی مانند لمتون و هینتس که این مقدار را وابسته به نوع کشت و آبیاری دانستهاند، برای دورة تیموری نادرست است.
