%0 Journal Article %T شکل‌گیری چهرة اسکندر در حافظة تاریخی ایرانیان (مروری بر داراب‌نامة طرسوسی) %J پژوهش‌های علوم تاریخی %I دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران %Z 2251-9254 %A رنجبر, محمدعلی %A ابراهیمی, آمنه %D 2014 %\ 02/20/2014 %V 5 %N 2 %P 79-91 %! شکل‌گیری چهرة اسکندر در حافظة تاریخی ایرانیان (مروری بر داراب‌نامة طرسوسی) %K حافظة تاریخی %K اسکندر %K شاهنامه %K داراب‌نامه %R 10.22059/jhss.2014.50904 %X حافظة تاریخی یا حافظة جمعی (خاطرة جمعی­) در بین آن بخش از مطالعات تاریخ فرهنگی که به اندیشه و روح مشترک مربوط می­شود، از مطالعاتی است مغفول­مانده. این نوع حافظه در متون تاریخی و ادبی جلوه­ای روشن دارد و کافی است به طور مثال با مداقه در کاربرد برخی از اسامی و القاب به صورت‌بندی اندیشه و نوع نگاه مشترک بین یک ملت یا ملت­های جهان رسید. آنچه در فرهنگ ما راجع به اسکندر مطرح است، از این نمونه است. اسکندر در فرهنگ ملت ما و برخی فرهنگ­های دیگر، افسانه و گاه اسطوره­ای بی­بدیل است. شاهنامه به­طور مشخص می­تواند از این نمود حافظة تاریخی راجع به اسکندر پرده بردارد و پس از آن اسکندرنامة نظامی نیز با پرداختی گسترده­تر واجد همین اهمیت است. افزونبراینآثار، متن داستانی داراب­­نامه نوشتةابوطاهرطرسوسی،داستان­پردازقرنششمهجریـقمری نیز، به نوعی، کوششی است برای ایرانی­کردن و افسانه­ساختن از چهرة این جهانگشای یونانی. بر این اساس، در متون تاریخی تشبیه عملکرد برخی از پادشاهان ایران به اسکندر را می­توان به صورتی کاملاً معنادار ملاحظه کرد. %U https://jhss.ut.ac.ir/article_50904_fa57a99b71c18217eff4abbbdb8f2391.pdf