%0 Journal Article %T کاوشی دربارۀ رواج لفظ«سند» در متون فارسی به معنای نوشته‌ای رسمی %J پژوهش‌های علوم تاریخی %I دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران %Z 2251-9254 %A فرخی, یزدان %D 2015 %\ 11/22/2015 %V 7 %N 2 %P 57-72 %! کاوشی دربارۀ رواج لفظ«سند» در متون فارسی به معنای نوشته‌ای رسمی %K سند تاریخی %K کاربرد رسمی %K تشکیلات دیوانی %R 10.22059/jhss.2016.59449 %X اصطلاح «سند»، واژه­ای کلیدی در حوزۀ علم تاریخ محسوب می­شود. اگرچه دربارۀ مفهوم و حوزه­های کاربردی سند تحقیقات ارزنده­ای صورت پذیرفته است، در خصوص ریشه­های تاریخی این واژه و روند شکل­گیری این مفهوم، تحقیقات علمی و دقیقی انجام نشده است. از آنجایی که ظاهراً لفظ «سند» به معنای نوشته­ای رسمی، سابقه­ای کهن در تاریخ اسلام و ایران ندارد، پژوهش حاضر در صدد پاسخ به این پرسش است که پیشینۀ تاریخی کاربرد «سند» به معنای اخیر در متون تاریخی فارسی چیست؟ و از چه زمانی به معنای نوشته­ای رسمی معمول شده است؟ این تحقیق نشان می­دهد که سند به معنای نوشته و مکتوبی رسمی در متون فارسی متاخر است و در اواخر سدۀ نهم هجری از راه تشکیلات دیوانی به معنای رایج و پرکاربرد آن در روزگار اخیر تحول یافته است. %U https://jhss.ut.ac.ir/article_59449_ebd7cac1fe3f25ebe32ad2acaae6c6ab.pdf