%0 Journal Article %T پارادایم‌شناسی تاریخ‌نگاری باستانی پاریزی %J پژوهش‌های علوم تاریخی %I دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران %Z 2251-9254 %A رنجبر, محمد علی %D 2017 %\ 02/19/2017 %V 8 %N 1 %P 37-56 %! پارادایم‌شناسی تاریخ‌نگاری باستانی پاریزی %K باستانی پاریزی %K پارادایم تاریخ‌نگاری %K هستی‌شناسی %K معرفت‌شناسی %K روش‌شناسی %R 10.22059/jhss.2017.60648 %X محمد ابراهیم باستانی پاریزی (1393-1304 ش.) نقش و جایگاه ویژه­ای در تاریخ­نگاری معاصر ایران دارد. شیوۀ متفاوت او در روش، موضوع­شناسی، مأخذشناسی و نگارش، هم اقبال عموم را در پی داشته و هم واکنش­های مختلفی را در سطح تاریخ­نگاری دانشگاهی موجب شده است. از‌این­رو، نمی­توان از  تأثیر­گذاری او در عرصۀ تاریخ­نویسی و ترویج تاریخ­خوانی چشم پوشید. به­منظور نزدیکی به فضای ذهنی و دیدگاه نظری او درمورد تاریخ و شیوۀ تاریخ­نگاری، در این نوشتار در پی آشکار­سازی مفاهیم هستی‌شناسی (ontology)، معرفت­شناسی (epistemology) و روش­شناسی methodology)) تاریخی او هستیم تا جهان­بینی حاکم بر ذهن مورخ مشخص شود و علل و دلایل کاربست­های ویژۀ او در تاریخ­نگاری ـ از انتخاب موضوع تا مأخذ­شناسی و شیوۀ نگارش ـ به­دست آید. بررسی استقرایی آثار باستانی حکایت از پیوند منطقی سه جزء پارادایم (paradigm) تاریخ‌نگاری او دارد؛ به­‌نحوی­که از هستی‌شناسی ایده‌آلیستی راه به معرفت‌شناسی غیر‌اثباتگرایانه می‌برد و در روش‌شناسی، انحصار ابزارهای عینی و تجربی را در درک تاریخ ناکافی می‌بیند. %U https://jhss.ut.ac.ir/article_60648_150ecaa0930f2f8c31ae31b3afde71f5.pdf