%0 Journal Article %T اسکندر تارن و رؤیای جهانی متحد %J پژوهش‌های علوم تاریخی %I دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران %Z 2251-9254 %A مجیدی, سید زین العابدین %A زرین کوب, روزبه %D 2021 %\ 11/22/2021 %V 13 %N 3 %P 105-126 %! اسکندر تارن و رؤیای جهانی متحد %K اسکندر %K تارن %K مفهوم اتحاد و برادری %K آریان %K هُمُنُیا %K جشن اُپیس %R 10.22059/jhss.2021.324053.473408 %X در سال 1927 م مورخ بریتانیایی، ویلیام تارن (1869-1957 م) با انتشار زندگی­نامه­ای از اسکندر در جلد ششم از تاریخ باستان کمبریج به ارائه دیدگاه­هایی آرمانی دربارة شخصیت سردار مقدونی پرداخت. محوری­ترین و در عین­ حال، بحث­انگیزترین دیدگاه تارن دربارة اسکندر، انتساب مفهوم «اتحاد و برادری جهانیان» به او بود. تارن برحسب تصور خود از گزارش آریان، دعای اسکندر را در جشن اُپیس (324 پ­م) برای همکاری و مشارکت مقدونی­ها و ایرانیان در حکومت، اعلان رسمی اتحاد تمامی انسان­ها تعبیر کرد و از آن به عنوان «هُمُنُیا» Homonoia)، یا اتحاد قلوب) نام برد. تارن در سال­های 1933 (مقالة «اسکندر کبیر و اتحاد جهانیان») و 1948 م (زندگی­نامة اسکندر کبیر، 2 ج) بدون هیچ تجدیدنظری، دیدگاه آرمانی خود را دربارة اسکندر بار دیگر ابراز کرده و بر آن تأکید کرد. با وجود انتقادهای فراوان به دیدگاه­های آرمانی تارن، مفهوم «اتحاد و برادری» او دربارة اسکندر، حوزة تاریخ­نگاری اسکندر را در غرب تا اواخر دهة پنجاه میلادی تحت تأثیر قرار داد تا اینکه در نهایت، مفهوم او در سال 1958 م از سوی ارنست بادیان مردود شد. بررسی دیدگاه تارن و اظهارات محققان جدید دربارة این مورخ، نشان می­دهد که شرایط حاکم بر عصر تارن موجب شکل­گیری مفهوم آرمانی او دربارة اسکندر شده است. %U https://jhss.ut.ac.ir/article_85659_09adc5989c65e978741a4aa1bd3c3aea.pdf