Document Type : Research Paper

Author

Abstract

Mohammad Ebrāhim Bāstāni Pārizi (1925-2014) has an outstanding role and a special situation in Iran's contemporary historiography. His different manner in dealing with method, subject, bibliography and writing has attracted the public attention from one side, and has caused different reactions in academic historiography from the other side. Therefore, it is impossible to ignore his influence on the field of history writing and the promotion development of its reading. To reach out to his mental space and finding his points of view about history and the methods of historiography, this article is to reveal his concepts on historical ontology, epistemology and methodology (paradigm) to determine the world-view ruling the historian's mind and the causes and reasons of his special applications in historiography – from subject selecting up to the bibliography and the style of writing. The inductive study of his works shows three dimensions of his historiography paradigm; in a way that he reaches none-positivist epistemology from idealistic ontology and believed, in his methodology, that the existence of monopolized objective and experimental tools are insufficient in history understanding.  
 

Keywords

احمدزاده، محمدامیر، «باستانی پاریزی و سنت ادیب ـ‌ مورخان»، از پاریز تا پردیس، یادمان استاد فقیه دکتر محمد ابراهیم باستانی پاریزی (به اهتمام حسن زندیه)، تهران، انجمن علمی گروه تاریخ دانشگاه تهران، 1393.
امیر فریار، فرخ، «باستانی پاریزی و سبک سهل و ممتنع او»، جهان کتاب، سال 19، ش 1و2، 1393.
باستانی پاریزی، محمد ابراهیم، آسیای هفت سنگ، دانش، تهران، 1351.
ــــــــــــــــــــــــــــ، پیر سبزپوشان، علم، تهران، 1379.
ــــــــــــــــــــــــــــ، حضورستان، ارغوان، تهران، 1370.
ــــــــــــــــــــــــــــ، حماسه کویر، امیرکبیر، تهران، 1357.
ــــــــــــــــــــــــــــ، حماسه کویر، خرم، تهران، 1371.
ــــــــــــــــــــــــــــ، خاتون هفت قلعه، دهخدا، تهران، 1344.
ــــــــــــــــــــــــــــ، خود مشت مالی، علم، تهران، 1393.
ــــــــــــــــــــــــــــ، در شهر نی­سواران، علم، تهران، 1377.
ــــــــــــــــــــــــــــ، فرمانفرمای عالم، علمی، تهران، 1367.
ــــــــــــــــــــــــــــ، کاسه کوزه تمدن، علم، تهران، 1380.
ــــــــــــــــــــــــــــ، نای هفت­بند، عطایی، تهران، 1357.
ــــــــــــــــــــــــــــ، نون جو و دوغ گو، دنیای کتاب، تهران، 1362.
بقایی ماکان، محمد، «همیشه باستانی، همیشه پاریزی»، ویژه­نامۀ روزنامه شرق، ش 1303، 1390.
بیات، کاوه، «باستانی پاریزی، شاعر لحظه‌های تاریخی»، جهان کتاب، سال 19، ش 1و2، 1393.
حسینی، حمیدرضا؛ علی­پور، مهدی، «درنگی در معناشناسی و ماهیت­شناسی تحلیلی واژۀ پارادایم»، روش‌شناسی علوم انسانی، سال 16، ش 63، تابستان، 1389.
خیراندیش، عبدالرسول، «نقد و نظری دربارۀ تاریخ­نگاری دکتر باستانی پاریزی»، کتاب ماه تاریخ و جغرافیا، دی و بهمن 1382. ش 76-75، 1382.
دهباشی، علی، «از شریف­ترین... درباره محمد ابراهیم باستانی پاریزی»، ویژه­نامه روزنامه شرق، شماره 1303، 1390.
شوهانی، سیاوش، «راوی مردم فرودست در سویه­های نقد و تمجید»، از پاریز تا پردیس، یادمان استاد فقیه دکتر محمد ابراهیم باستانی پاریزی (باهتمام حسن زندیه)، انجمن علمی گروه تاریخ دانشگاه تهران، تهران، 1393.
صفرزاده، گیتی، «دیشلمه،تاریخ و کمی دیوانگی»، ویژه­نامه روزنامه شرق، شماره 1303، 1390.
عبداللهی، عبدالله؛ جوان، جعفر، درآمدی بر فلسفه علم و پژوهش در علوم انسانی، شناخت و شناخت­شناسی، چاپار، تهران، 1389.
ــــــــــــــــــــــــــــ، درآمدی بر فلسفه علم و پژوهش در علوم انسانی، روش و روش‌شناسی، چاپار، تهران، 1389.
علی احمدی، علیرضا؛ غفاریان، وفا، «اصول شناخت و روش تحقیق»، فصلنامه علوم انسانی دانشگاه الزهرا، سال 13، ش 46-47، 1382.
فصیحی، سیمین، جریان­های اصلی تاریخ­نگاری در دورۀ پهلوی، نوند، مشهد، 1372.
فصیحی، سیمین، «تاریخ نگاری مردمی»، www.emroozofarda.ir (بازدید 15-11-1394)
قزلسفلی، محمدتقی، «ویژگی­های معرفت­شناختی اندیشه در پیشامدرن، مدرن و پسامدرن»، پژوهشنامه علوم سیاسی، سال 3، ش 1، زمستان­ 1386.
کوهن، توماس، ساختار انقلاب­های علمی، ترجمه احمد آرام، سروش، تهران، 1369.
متی، رودی، «او فراموش نخواهد شد، به یاد محمد ابراهیم باستانی پاریزی»، ترجمه عباس احمدوند، رشد آموزش تاریخ، ش 2، زمستان 1394.
محمدپور، احمد، روش در روش؛ درباره ساخت معرفت در علوم انسانی، جامعه‌شناسان، تهران، 1389.
مفتخری، حسین، مبانی علم تاریخ، سمت، تهران، 1392.
منوچهری، عباس، «دوستی در اندیشه سیاسی، روایت پارادایمی»، تحقیقات سیاسی و بین­المللی، ش 3، پاییز 1388.