نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

• نورالدین نعمتی
• علی شهبانی نصری

دانشگاه تهران

چکیده

از اقدامات میسیونرهای مسیحی امریکایی در ایران دوره قاجار، ایجاد مدارسی با سبک آموزشی جدید در نقاط مختلف ایران بود. تا پیش از دوره پهلوی، فعالیت این مدارس کمابیش با سازش یا همکاری حکومت همراه بود. اما با روی کار آمدن رضاشاه و تلاش بیشتر حکومت برای نظارت و یکپارچگی نظام آموزشی در سراسر ایران، حکومت آرام آرام نظارت و کنترل خود را بر این مدارس بیشتر کرد. قوانین مختلفی تصویب و اجرا شد که به تدریج عرصه را بر این مدارس تنگ ‌کرد. به فعالیت مدارسی که قوانین این نظم جدید را نمی‌پذیرفتند به آسانی خاتمه داده می‌شد. اما این اقدامات نیز برای اطمینان از فعالیت‌ مدارس امریکایی در چارچوب قوانین جدید کافی به نظر نمی‌رسید. پژوهش حاضر تلاش دارد به کمک اسناد مراکز آرشیوی و به شیوه توصیفی تحلیلی به این پرسش‌ پاسخ دهد که تحولات نظام آموزشی در دوره پهلوی اول چگونه بر فعالیت مدارس میسیونری امریکایی تأثیر گذاشت؟ این پژوهش مدعی است که علیرغم برخی مقاومت‌ها بیشتر مدارس میسیونری امریکایی تلاش کردند خود را با نظم جدید وفق دهند تا فعالیت آنان با مشکل جدی مواجه نشود. گرچه در نهایت در سال‌های پایانی حکومت پهلوی اول بر اساس برنامه‌های متمرکز وزارت فرهنگ ناچار شدند با فروش کلیه اموال خود به دولت، به فعالیت‌شان خاتمه دهند. به نظر می‌رسد نظارت دولت بر مدارس میسیونری امریکایی کمتر تابعی از فراز و فرود رابطه سیاسی بوده است.

کلیدواژه‌ها

• مدارس امریکایی
• پهلوی اول
• نظام آموزشی
• وزارت معارف
• شورای عالی معارف

موضوعات

• تاریخ

عنوان مقاله [English]

American Schools and the Educational Program during the Early Pahlavi Era

نویسنده [English]

• Ali Shahbani Nasri

University of Tehran

چکیده [English]

One of the main actions of American Christian missionaries in Iran during the Qajar period was the establishment of schools with a new educational style in various parts of the country. Until the Pahlavi era, the activities of these schools were somewhat aligned with or cooperated with the government. However, With the ascent of Reza Shah, the government initiated a process to enhance its supervision and control over the educational system throughout Iran. This led to a gradual expansion of its oversight of educational institutions within the country. Various laws were enacted and implemented that gradually tightened the space for these schools. Schools that did not accept the new regulations were easily closed down. However, these measures alone did not seem sufficient to ensure that American schools operated within the framework of the new laws. The present research aims to answer the question, through archival documents and a descriptive-analytical approach, of how the changes in the educational system during the early Pahlavi period affected the activities of American missionary schools. This study argues that despite some resistance, most American missionary schools tried to adapt to the new order to avoid serious problems with their operations. However, In the concluding years of the first Pahlavi era, the organization was compelled to terminate its activities by liquidating all its assets to the government. This action was a direct consequence of the centralized educational policies instituted by the Ministry of Culture. It appears that the government's supervision of American missionary schools was less influenced by the fluctuations of political relations. This research seeks to investigate the hypothesis that the Ministry of Education and Culture, through the development and implementation of centralized educational programs, imposed restrictions that ultimately diminished the activities of American missionary schools, in accordance with the strategic objectives of the nation-state.

کلیدواژه‌ها [English]

• American Schools
• Reza Shah
• Educational System
• Ministry of Education
• Supreme Council of Education