نویسنده

• بهروز گودرزی

دانش آموخته گروه تاریخ ایران دانشگاه تهران

چکیده

اوّلین معاهدات مرزی بین ایران و همسایگانش که اسنادی از آن بجای مانده، در عصر صفویّه و با امپراتوری عثمانی به‏امضا رسیده است. این معاهدات ابتدا بصورت مبادلة نامه‌هایی کلّی، حاکی از پذیرش صلح بجای جنگ بین سران دو طرف بود. بعداً اسنادی با عنوان «سنورنامه» یا «سنورنامچه» ممهور به مهر بزرگان به همراه نامه‌های سلاطین مبادله میشد. در نیمة دوم دورة صفویّه ظاهراً با هدف تحکیم اعتبار این اسناد، جزئیّات سنورنامه‌ها درون نامة سران دو طرف قرار گرفت. سنورنامه‌ها شامل مشخّصات جغرافیایی نظیر نام شهرها، روستاها، کوه‌ها، دره‌ها، و مناطقی بود که خط مرزی از آنها عبور میکرد. در برخی موارد نام طوایف ساکن در نواحی سرحد و تابعیّت آنها به هر طرف و نیز استحکاماتی که باید در مرزها ویران بماند هم ذکر میشد.

کلیدواژه‌ها

• سنور‌نامه
• صفویّه
• عثمانیان.
• مرز
• معاهده

عنوان مقاله [English]

Sonurname in Safavid Period

نویسنده [English]

• Behrouz Goudarzi

چکیده [English]

The first Border Treaties of Iran, the documents of which are available, were signed in Safavid Period between Iran and Ottoman Empire. Treaties were initially in the form of Royal Letters which were exchanged between heads of countries. They involved acceptance of peace instead of war. Later on, officially sealed documents called Sonurname were exchanged together with them. These documents contain details of border lines such as cities, villages, mountains, valleys, rivers, etc. Moreover, in some cases, the names of the tribes that lived in border area which belonged to each party were mentioned in Sonurname. In the second half of the Savid Period the content of Sonurnames transferred to the Royal Letters in order to be validated.

کلیدواژه‌ها [English]

• Border
• OHomans.
• Safavid
• Sonurname
• treaty