نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشیار گروه تاریخ دانشگاه شهید چمران اهواز

2 دانشجوی دکترای تاریخ ایران بعد از اسلام دانشگاه شهیدچمران اهواز

چکیده

کشاورزی یکی از پایه‌های اصلی ساختار اقتصادی جامعة ایران در دورة اسلامی بوده است؛ لذا اقدامات حکومت‌ها در زمینة کشاورزی و ایجاد ثبات و امنیت بر کار کشاورزی و بهبود آن تأثیر داشت. باتوجه‌به نقش نظام سیاسی در حیات کشاورزی جامعة ایران، بررسی سیاست‌های حکومت‌ها و رویکردهای آ‌نها در قبال اقتصاد کشاورزی حائز اهمیت است. سلسلة ترک­نژاد خوارزمشاهی (491-628ق) با شکست سلجوقیان (429-590ق) موفق شد قدرت را در ایران به­دست­گیرد. این پژوهش با روش توصیفی-تحلیلی و برمبنای منابع، پاسخ­گوی این سؤال است که علل سیاسی- نظامی دگرگونی زمین‌داری و اقتصاد کشاورزی خوارزمشاهان چه بوده است.؟ یافته‌ها حاکی از آن است که سلاطین خوارزمشاهی سیاست‌هایی را تا زمان تکش خوارزمشاه درتقویت کشاورزی درپیش­گرفتند، اما از روزگار تکش و محمد خوارزمشاه سیاست کلان اقتصادی آنها در واگذاری زمین‌های کشاورزی تحت عنوان اقطاع به امرای ارتش بود. این سیاست به علت رفتار سودجویانة مقطعان در مناطق اقطاعی، رقابت‌های سیاسی سلاطین خوارزمشاهی بر سر تصرف مناطق مختلف و نیاز به استخدام بیشتر ترکان و به‌تبع آن اعطای زمین‌های بیشتر به امرای سپاه و در نتیجه، تناقض و تصادم شیوة تولید دامداری به سبک ترکان کوچ­رو با شیوة تولید کشاورزی رایج در جامعة روستایی خوارزم، سبب شد اقتصاد کشاورزی خوارزم در این دورة خاص زوال یابد.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

The Political-Military Causes of Transformation in Landholding and Agricultural Economics during the Khwarezmid Era

نویسندگان [English]

  • Ali Bahranipour 1
  • Afrooz Moradi 2

1 Associate Professor in History, Shahid Chamran University of Ahvaz

2 Ph.D. Candidate in Post-Islamic History, Shahid Chamran University of Ahvaz

چکیده [English]

Since agriculture has been one of the mainstays of the Iranian society's economic structure during the Islamic period, the policies and actions of governments to establish stability and security in the field of agricultural activities had significant effects on their improvement. The importance of the study on governments' policies and their approaches to the agricultural economy would be determined considering the role of the ruling political systems on agricultural life of Iranian society. Having defeated the Seljuqs (1037-1194), the Turkic Khwarazmian dynasty (1077-1231) succeeded in taking power in Iran. Based on resources and through a descriptive-analytic method, the present study is conducted to determine the political-military causes of transformation in landholding and agricultural economics during the period of Khwarazmids. The findings show that the Khwarazm Shahs took certain policies to improve agriculture until 'Ala al-Din Tekish Khwarazmshah, although handing over the agricultural lands to the army commanders under the name of Iqta' (an Islamic practice of assigning lands to militaries in return for their military services) changed to the main policy of government since his reign and the reign of Mohammad Khwarazmshah. Due to the profiteering behavior of Muqtis (those having been assigned the lands) this policy led to the rivalries between the Kharazm Shahs over capturing various regions and, as a result, they had to recruit more Turkish  fighters and, consequently, to provide more lands to their commanders. So the agricultural economy of Khwarazmids declined in this particular period as a result of contradiction existed between decamping Turks' livestock methods with that of agriculture was popular in rural communities of Khwarezm.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Iran Middle History
  • Kharazmshahs
  • Agricultural Economy
  • Iqta'
  • the Architect
ابن­اثیر، تاریخ کامل بزرگ اسلام و ایران، ترجمة عباس خلیلی و ابوالقاسم حالت، تهران، علمی، 1371.
ابنحوقل، صورة الارض، ترجمة جعفر شعار، تهران، امیرکبیر، 1366.
اشپولر، برتولد، تاریخ ایران در قرون نخستین اسلامی، ترجمة جواد فلاطوری و مریم میراحمدی، تهران، علمی و فرهنگی، 1391.
اصطخری، مسالک و ممالک، ایرج افشار، تهران، علمی و فرهنگی، 1368.
بندارى اصفهانى، فتح بن على، تاریخ سلسلة سلجوقی، ترجمة محمدحسین جلیلی، تهران، بنیاد فرهنگ   ایران، 2536.
انوری، دیوان، محمدتقی مدرس رضوی، تهران، علمی و فرهنگی، 1364.
بارتولد، واسیلی ولادیمیر، ترکستان­نامه، ترجمة کریم کشاور، جلد 2، تهران، بنیاد فرهنگ ایران، 1352.
بغدادی، بهاءالدین محمد بن مؤید، التوسل الی الترسل، تصحیح احمد بهمنیار، تهران، شرکت سهامی چاپ، 1315.
بویل، جی، آ، تاریخ ایران کمبریج از آمدن سلجوقیان تا فروپاشی ایلخانان، ترجمة حسن انوشه، جلد 5، تهران،  امیرکبیر، 1380.
پیگولوسکایا، ن، تاریخ ایران از دوران باستان تا پایان سدة هجدهم میلادی، ترجمة کریم کشاورز، تهران، پیام، 1353.
جرفادقانی، ابوالشرف ناصح، ترجمة تاریخ یمینی، تصحیح جعفر شعار، چاپ سوم، تهران، علمی و فرهنگی، 1374.
جوینی، عطاملک، تاریخ جهانگشای جوینی، تصحیح محمد قزوینی، تهران، دنیای کتاب، 1385.
حموی، یاقوت، معجم البلدان، ترجمة علی‌نقی منزوی، جلد 2، تهران، سازمان میراث فرهنگی، 1380.
رازی، نجم­الدین، مرصادالعباد، تهران، وزارت فرهنگ و آموزش عالی، 1365.
راوندی، محمد بن سلیمان، راحة الصدور و آیة السرور، تهران، امیرکبیر، 1364.
زجاجی، حکیم، همایون­نامه، مصحح علی پیرنیا، تهران، آثار، 1383.
سلطان‌زاده، حسین، مقدمه‌ای بر تاریخ شهر و شهرنشینی در ایران، تهران، آبی، 1365.
صدقی، ناصر، «تحلیلی بر سیاست‌های اقتصادی دولت سلجوقی در زمینه نظام مالیاتی»، تاریخ اسلام و ایران دانشگاه الزهرا)، ش 71، بهار 1387، 31-50.
طوسی، نظام­الملک، سیاست‌نامه، به اهتمام هیوبرت دارک، تهران، بنگاه نشر و ترجمة کتاب، 1347
فخرمدبر، آداب الحرب و الشجاعه، تهران، اقبال و شرکا، 1354.
کاتلی، مارگریت، هنر سلجوقی و خوارزمشاهی، تهران، مولی، 1376.
کرمانی، احمدبن‌حامد افضل‌الدین‌، المضاف الی بدایع الازمان فی وقایع کرمان، تهران، اساطیر، 1391.
لمبتون، آن، مالک و زارع در ایران، ترجمة منوچهر امیری، تهران، علمی و فرهنگی، 1362.
                         ، تداوم و تحول در تاریخ میانة ایران، ترجمة یعقوب آژند، تهران، نشر نی، 1392.
المختارات من الرسائل، تهران، بنیاد موقوفات افشار، 1378.
منشی، نورالدین، وسائل الرسائل و دلایل الفضایل، تصحیح رضا سمیع­زاده، تهران، انجمن آثار و مفاخر فرهنگی،1381.
میرخواند، روضة الصفا، جلد 4، تهران، خیام و پیروز، 1339.
نسوی، شهاب‌الدین، سیرت جلال‌الدین منکبرنی، تهران، علمی و فرهنگی، 1384.
نعمانی، فرهاد، تکامل فئودالیسم در ایران، تهران، خوارزمی، 1358.
نعمت­اف، نعمان، «ویژگی‌های ساختار و تولیدات روستاهای ماوراءالنهر در عصر سامانیان (قرون 4-3 ه/ 10-9 م)»  مترجم بایمت­اف، لقمان، کتاب ماه علوم و فنون، ش 63،  39-43، 1382.
وحیدی­راد، میکائیل و مریم غلامی، «وضعیت اجتماعی و اقتصادی خراسان پیش از حمله مغول»، کارنامة تاریخ، ش 2،125-147،زمستان 1393.
وطواط، رشیدالدین، دیوان، تهران، بارانی، 1339.
                         ، نامه‌های رشیدالدین، تصحیح قاسم تویسرکانی، تهران، دانشگاه تهران، 1338.
ولی، عباس،  ایران پیش از سرمایه‌داری، ترجمة حسن شمس­آوری، تهران، مرکز، 1380.
ویتفوگل، کارل ا، استبداد شرقی، ترجمة محسن ثلاثی، چ 3، تهران، ثالث،1392.
همایون کاتوزیان، محمدعلی، نه مقاله در جامعه­شناسی تاریخی ایران، ترجمة علیرضا طیب، تهران، مرکز، 1377.
یوسفی­فر، شهرام و بهزاد اصغری، «بررسی تأثیر پایگاه اجتماعی-سیاسی امرای نظامی سلجوقی در گرایش­های سیاسی امرا»، پژوهش­نامة تاریخ اجتماعی و اقتصادی، سال دوم، ش اوّل، 111-136،  بهار و تابستان 1392.
Anderianov.b.v, “the history of economic development in the aral region”, geojournal, 35/1, 11-16, 1995.
Bregel,yuri, an historical atlas of central asia,leiden:brill,2003.
Bosworth C. E. and M. S. Asimov, History of civilizations of Central Asia, unesco,2000.
Horst, Heribert, Die Staatsverwaltung der Grosselğūqen und ōrazmšāhs (1038 - 1231): Eine Untersuchung nach Urkundenformularen d. Zeit, Otto Harrassowitz Verlag, 1964.