نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

• بهرام شایان آذر ¹
• رسول جعفریان ²

¹ دانش‌آموختۀ کارشناسی ارشد تاریخ دانشگاه تهران

² استاد گروه تاریخ دانشگاه تهران

چکیده

وقف به عنوان یکی از نهادهای تأییدی در تاریخ ایران محسوب می­شود. واقف با تعیین متولّی بر موقوفات، حفظ و نگهداری از امور موقوفه را مدیریت می­کرد و همچنین در مواردی برای مراقبت کارهای متولی از شخصی به عنوان ناظر (استصوابی یا اطلاعی) استفاده می­کند. ساختار نظارت بر موقوفات در دورۀ قاجاریه را می­توان به دو دوره تقسیم کرد. دورۀ اول که بیشتر تحت ادارۀ روحانیون و معتمدین محلّی و خویشاوندان واقفان بود، و دورۀ دوم قانون­مند شدن ادارۀ موقوفات بود که تحقّق قطعی آن در بعد از مشروطه در مادۀ 6 قانون شعبان 1328 و در متمّم قانون 19 جمادی الثانی 1329 بیان شد. در بررسی 250 وقف­نامه وابسته به نیشابور در دورۀ قاجاریه، با 56 وقف­نامه مواجه هستیم که در آن صراحتاً  بحث نظارت بر موقوفات در متن اصلی وقف­نامه بیان شده است. از بررسی و مقایسه متن این اسناد به این نتیجه می­رسیم که ناظرین بر موقوفات به­طور کلی سه نوع وابستگی با واقف دارند؛ 1. رابطه خویشاوندی و بطنی ناظر با واقف، 2. رابطۀ غیر­خویشاوندی ناظر با واقف، 3. معتبرین و معتمدین محلی. بحث نظارت بر موقوفات در جامعۀ نیشابور بیشتر به میل و انتخاب واقف بستگی داشته است و عمدتاً آن را یا برای خود یا خویشاوندان مورد اعتماد خود واگذار کرده است، سیر جانشینی و فرض انقراض از نکاتی است که از چشم واقف دور نمی­ماند و معمولاً در نهایت نظارت به علماء و روحانیون محلّی واگذار می­شد و یا اینکه از همان ابتدا روحانیون و علماء محلی ناظر بر موقوفات بودند. از جمله معتبرین و معتمدین محلّی دیگر سادات بودند که در برخی وقف­نامه­ها نظارت بر ایشان مفوّض شده است.

کلیدواژه‌ها

• وقف
• ناظر
• نظارت بر موقوفات
• نیشابور
• قاجاریه

عنوان مقاله [English]

Studying the Conditions of Neyshabour Endowments Supervision in the Qajar Era

نویسندگان [English]

• Bahram SHayan Azar ¹
• Rasoul Jafarian ²

¹ Graduate of History, University of Tehran Rasoul Jafarian

² professor in history, university of Tehran

چکیده [English]

Endowment is considered as one of the confirming institutions in the history of Iran. Benefactor managed the maintenance of the endowment by appointing a trustee for the endowments. Also, in some cases, it uses a person as an observer (approving or informing) to take care of the work in charge. The structure of endowment supervision in the Qajar era can be divided into two periods; the first period which was mostly managed by the clergymen, local trustees and benefactors’ relatives. And the second period was the time for lawfulness of endowment organization that its certain realization was expressed after constitutional in the 6th article of constitution in Sha’ban and also in the constitution amendment on Jumada al-Thani 19 th .During the study of 250 endowments related to Neyshabour in the Qajar era, we face 56 endowments in which the topics like supervisor (informational or ascertainment) and supervision of endowments are mentioned in the main text. From reviewing and comparing the text of these documents, we come to the conclusion that According to the provided text in each endowment, supervisors have three types of dependence on the benefactor; 10 Kinship relation between the supervisor and benefactor 20 Non-kinship relation between the supervisor and benefactor 3. Reliable people and local Trustees. Endowment supervision in Neyshabour community has mostly depended on the benefactor’s desire and choice and he/she often has given it over to himself or his reliable relatives. Succession process and extinction assumption is among factors which won’t stay away of the benefactor and usually the supervision was given over to scholars and local clergymen or from the beginning clergymen and local scholars supervised the endowments. Among other reliable people and local trustees were Sayyids who have supervised in some endowments.

کلیدواژه‌ها [English]

• Endowment
• supervisor
• Supervision of Endowments
• Neyshabur
• Qajar