نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 عضو هیئت علمی گروه تاریخ دانشگاه تهران

2 دانشجوی دکترای تاریخ اسلام گروه تاریخ دانشگاه تهران

چکیده

چالش اساسی برای حاکمیت مسلمان گورکانی، ایجاد سازگاری اجتماعی در جامعۀ تحت­‌حاکمیت خویش بود. در این میان داراشکوه به عنوان یک شاهزاده، از جمله افرادی است که چنین تفکری را از طریق ایده‌های وحدت­‌طلبانه‌­ای از ادیان اسلام و هندوئیسم، و با تکیه بر اشعار فارسی پرورش و ارائه داد. زبان و ادبیات فارسی همواره به عنوان یکی از عوامل انتقال­‌دهندۀ مفاهیم اخلاق اسلامی در شبه قارۀ هند ایفای نقش کرده‌است. ازاین­‌رو شعرای فارسی زبان در دربار سلاطین مسلمان هند، در تقویت رویکردهای اسلامی در شبه قاره هند نقش به­‌سزایی داشته‌­اند. چنان­که داراشکوه، در تقویت اخلاق اسلامی کوشید و آن را در اشعار خویش متبلور نمود. این پژوهش بر آن است تا به این مسأله بپردازد که داراشکوه کدام شیوه­‌های اخلاقی را به­‌منظور ترمیم اخلاق اجتماعی و اصلاح جامعه با رویکرد اسلامی ارائه کرده‌است. در پاسخ به سؤال مذکور این مدعا که داراشکوه با طرح محوریت استاد و عشق متصوفانه، در صدد گسترش و ترمیم اخلاق اسلامی در جامعه شبه قاره برآمد، مورد بررسی قرار­گرفته‌­است. دستیابی به این مطلب که داراشکوه به طرح شاخص­‌های اخلاق اسلامی در حوزه فردی و اجتماعی پرداخت و با اتخاذ تفکر صلح‌­کل در اشعار خویش، امکان ارتقای رفتار مخاطبان خود (خواص و عوام) را در شبه قارۀ هند فراهم نمود، از جمله دستاورد این نوشتار به‌شمار می‌­رود. این پژوهش با تکیه بر اشعار داراشکوه، آثار موجود از آن و تحقیقات صورت­‌گرفته در­این‌­باره، به تحلیل تاریخی مؤلفه­‌های اصلاح جامعه در دیوان داراشکوه پرداخته‌­است.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Historical Analysis of the Components of Society Reform in Darashikoh's Poems

نویسندگان [English]

  • khadijeh alemi 1
  • yosef heidarnejad 2

1 Member of the Faculty of History Department of Tehran University

2 Member of the facuPhD student of Islamic History, Department of History, University of Tehranlty of Tehran University

چکیده [English]

The main challenge for Gorkani Muslim government was creating a social harmony in the society under its rule. In the meantime, Darashikoh, as a prince, is among the people who cultivated and presented such thinking through the integrating ideas of Islam and Hinduism, on the basis of Persian poems. Persian language and literature has always played a role as one of the factors for transmitting the concepts of Islamic ethics in the Indian subcontinent. Therefore, the Persian poets in the court of the Indian Muslim sultans played a significant role in strengthening Islamic approaches in that region. Therefore, Darashikoh tried to strengthen the Islamic morality and crystallized it in his poems. This research aims to address the issue of which ethical methods Darashikoh has presented in order to restore the social ethics and reform society with an Islamic approach. In response to the mentioned question, the following claim has been investigated that Darashikoh aimed to expand and restore Islamic ethics in the society of the subcontinent with the centrality of the master and mystical love. Achieving this matter, Darashikoh dealt with the design of Islamic ethics indicators in the individual and social spheres and by adopting the idea of ​​total peace in his poems, he made it possible to improve the behavior of his audience (both the learned and the common people) in the Indian subcontinent. This research was done by the study of Darashikoh's poems, and deals with the historical analysis of the components of the reform of the society in his court.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Magnificence
  • Mystical Love
  • Qadiriyya Tariqa
  • ethics
  • Total Peace
منابع
اوپانیشاد، ترجمه از متن سانسکریت، چاپ تاراچند و محمدرضا جلالی نائینی، تهران، طهوری، 1356.
بداونی، عبدالقادر بن ملوکشاه، منتخب التواریخ، تصحیح احمد علی صاحب ، با مقدمه و اضافات توفیق ه. سبحانی‌، تهران، انجمن آثار و مفاخر فرهنگی‌، 1379.
جهانگیر گورکانی، نورالدین محمد، جهانگیرنامه یا توزک جهانگیری، تصحیح محمد هاشم، تهران، بنیاد فرهنگ ایران، 1359.
حسنی، عطاالله، عشق متصوفانه در آثار داراشکوه، الگوی کهن برای دنیای نوین، مطالعات تاریخ اسلام، 1397.
خافی خان نظام الملکی، محمدهاشم، منتخب اللباب، 2، کلکته، کبیرالدین احمد، 1874.
داراشکوه بابری، حسنات العارفین، تصحیح سید مخدوم رهین، تهران، ویسمن، 1352.
------------، سکینه الاولیا، تصحیح تارا چند و محمدرضا جلالی نائینی، تهران،علمی ، 1344.
------------، مجمع البحرین، تصحیح محمدرضا جلالی نائینی، تهران، سخن ، 1366.
------------، دیوان داراشکوه، تصحیح محمدحسین حیدریان، تهران، نوید، 1364.
------------، رساله حق نما، تصحیح محمدرضا جلالی نائینی، تهران، بی نا، 1335.ثار کهنثار کهنم
------------، سفینه الاولیاء، به اهتمام مستر بیل، آگره، مدرسه آگره، 1853.
سرهندی، احمد، مکتوبات امام ربانی، تصحیح حسن زارعی و ایوب گنجی، زاهدان، صدیقی، 1383.
شایگان، داریوش، آیین هندو و عرفان اسلامی (بر اساس مجمع البحرین داراشکوه)، ترجمه جمشید ارجمند، تهران، 1382.
عبدالرب آبادی، شمس العلما محمد مهدی و دیگران، نامه دانشوران ناصری، تهران، مطبعه علی قلی خان قاجار، 1324.
علامی، ابوالفضل بن مبارک، اکبرنامه، کلکته، چاپ آغا احمدعلی، 1877-1876.
فلاحتی موحد، مریم ،دین الهی ، دانشنامه جهان اسلام، دکن،ج 18، 1392.
کنبو، محمدصالح، عمل صالح الموسوم به شاه­جهان­نامه، ترتیب و تحشیه غلام یزدانی، لاهور،وحید قریشی ، 1967-1972.
کیخسرو اسفندیار، دبستان المذاهب، رحیم رضازاده ملک، تهران، طهوری، 1362.
لاهوری، عبدالحمید، پادشاهنامه، کلکته، کبیرالدین احمد و عبدالرحیم، 1867-1868.
محمدکاظم بن محمد امین، عالمگیرنامه، در احوال نخستین ده سال سلطنت زیب عالمگیر پادشاه، کلکته، خادم حسین و عبدالحی، 1868.
محمدمعصوم، تاریخ شاه شجاعی، دهلی نو، محمد یونس جعفری، 1385.
نظام­الدین احمد هروی، طبقات اکبری،۲ ، کلکته، بی دی محمد هدایت حسین، 1927.
وحید قزوینی، محمدطاهر بن حسین، عباسنامه یا شرح زندگانی 22 ساله شاه عباس ثانی (1052-1073)، اراک، چاپ ابراهیم دهگان، 1329.
Aziz, ahmad, studies in Islamic culture in the indian envirement, Oxford, 1964.
Roy, Choudhury, the Din-i-Ilahi, or the religion of akbar, new delhi, 1985.
Sri ram, Sharman, the religious policy of the Mughal emperors, bomby, 1972.
Steffen, Lloyd. Holy War, Just War: Exploring the Moral Meaning of Religious Violence. Lanham: Rowman & Littlefield, 2007.