نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری گروه تاریخ دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران، تهران، ایران.

2 دانشیار، گروه تاریخ دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران، تهران، ایران.

3 استادیار گروه تاریخ دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران، تهران، ایران.

10.22059/jhss.2024.370407.473680

چکیده

این پژوهش روایت­ های آیسخولوس و هرودت از شاهنشاهان هخامنشی را به تصویر کشیده و می­ کوشد تا نشان دهد ایشان چگونه روایتی از شاهنشاهان هخامنشی به دست داده و در این باره بر چه منابعی تکیه کرده ­اند. اهمیت آن در درک بهتر نحوه تاریخ­نگاری هرودت و بهره بردن آن از روایت آیسخولوس در کنار دیگر منابع است. پرسش اصلی و مسأله ­ای که مطرح بوده، این است که آیسخولوس و هرودت هر یک در روایت خویش از چه منابعی بهره برده و چگونه روایتی به دست داده­اند. رویکرد و روش تحقیق در این پژوهش، اندیشه ­ای است. به این معنی که روایات آیسخولوس و هرودت را در کنار یکدیگر می­گذارد تا دریابد چگونه روایتی از شاهنشاهان هخامنشی به دست داده­ اند. فرضیه یا مدعای اصلی اینکه آیسخولوس که خود شاهد لشکرکشی ایرانیان بوده، در عین اینکه روایتی دست اول به دست می­ دهد، بر مبنای الگوی تراژدی­ های یونانی به بازنویسی آن پرداخته و هرودت در حالی که تا حد زیادی تحت تأثیر روایت آیسخولوس از شاهنشاهان هخامنشی و لشکرکشی خشیارشا به یونان است، در روایت خویش از منابع دیگری نیز بهره برده است. داده ­ها و نتیجه آنکه روایت ­های آیسخولوس و هرودت از شاهنشاهان هخامنشی و لشکرکشی خشیارشا به یونان شباهت ­ها و تفاوت ­هایی نشان می­ دهند. روایت آیسخولوس بر مبنای الگوی تراژدی­ های یونانی، به روایت لشکرکشی خشیارشا به مثابة شاهی می­پردازد که پندارهای واهی­اش او را به اعمال گستاخانه ­ای می­ کشانند که سرنوشت محتومی از جانب خدایان دربردارد. روایت هرودت نیز تا حد زیادی برگرفته از روایت آیسخولوس است. فراز و فرودهایی که هرودت در زندگی شاهنشاهان هخامنشی و به‌ویژه خشیارشا به تصویر می­ کشد و تأثیر دخالت خدایان و سرنوشت در زندگی آنها، همگی یادآور تراژدی­ های یونان باستان، در اینجا به‌طور مشخص ایرانیان آیسخولوس می­ باشند. در عین حال هرودت از منابع دیگری نیز بهره برده و جزئیات بیشتری نسبت به آیسخولوس به دست می­ دهد تا به مثابة یک مورخ، دلایل و عوامل این لشکرکشی را نشان دهد. با وجود این، روایت آیسخولوس دهه ­ها مقدم بر روایت هرودت بوده و به روزگار واقعه نزدیک ­تر است. همچنین روایت وی از شاهنشاهان هخامنشی، آن‌گونه که از زبان آتوسا، داریوش و خشیارشا روایت می­ شود، تفاوت­ هایی با روایت هرودت دارد که قابل توجه ­اند

کلیدواژه‌ها

موضوعات

عنوان مقاله [English]

The Image of Achaemenid Emperors in the Writings of Aeschylus and Herodotus: Comparing the Narratives

نویسندگان [English]

  • Ehsan allah Sebtosheikh 1
  • Farajollah Ahmadi 2
  • Roozbeh Zarrinkoob 3

1 Ph.D. Candidate of History Department, Faculty of Literature and Humanities, University of Tehran, Tehran, Iran.

2 Associate Professor, Department of History, Faculty of Literature and Humanities, University of Tehran, Tehran, Iran.

3 Assistant Professor of History Department, Faculty of Literature and Human Sciences, University of Tehran, Tehran, Iran.

چکیده [English]

This Study depicts the narratives of Aeschylus and Herodotus about the Achaemenid emperors and tries to show how they gave a narrative about the Achaemenid emperors and what sources they relied on in this regard. Its importance lies in a better understanding of Herodotus’s historiography and its use of Aeschylus’s narration among other sources. The main question and the problem that has been raised is to what sources did Aeschylus and Herodotus use in their narration and what narration they give. The approach and the research Methodology of this study is a thought. This means that it puts the narratives of Aeschylus and Herodotus next to each other to find out how they gave a narrative about the Achaemenid emperors. The thesis is that Aeschylus, who himself witnessed the Persian campaign, while giving a first-hand account, rewrote it based on the model of Greek tragedies, and Herodotus, while largely is influenced by Aeschylus’ account of the Achaemenid emperors and Xerxes’ campaign to Greece, he used other sources in his narration. As a result and data, the narratives of Aeschylus and Herodotus about the Achaemenid emperors and Xerxes’s campaign to Greece show similarities and differences. Based on the model of Greek tragedies, Aeschylus’s narrative tells the story of Xerxes’ campaign as a king whose delusions lead him to do brazen actions that involve an inevitable fate from the gods. Herodotus’ narrative is largely derived from Aeschylus’s narrative. The ups and downs that Herodotus depicts in the lives of the Achaemenid emperors and especially Xerxes and the influence of the intervention of gods and fate in their lives are all reminiscent of the ancient Greek tragedies, here specifically the Persians of Aeschylus. At the same time, Herodotus also uses other sources and gives more details than Aeschylus to show the reasons and agents of this campaign as a historian. Despite this, Aeschylus’s narrative is decades ahead of Herodotus’s narrative and is closer to the time of the event. Also, his narration of the Achaemenid emperors, as narrated by Atossa, Darius and Xerxes, has significant differences from Herodotus’s narration

کلیدواژه‌ها [English]

  • Aeschylus
  • The Persians
  • Herodotus
  • Histories
  • Achaemenid emperors
  • Greek tragedies
آریستوفان (1381)، مجموعه آثار نمایشی آریستوفان، ج 1، ترجمة رضا شیرمرز، تهران: نمایش.
آیسخولوس (1390)، مجموعه آثار، ترجمة عبدالله کوثری، تهران: نشر نی.
ارسطو (1343)، فن شعر، ترجمة عبدالحسین زرین­کوب، تهران: بنگاه ترجمه و نشر کتاب.
استوری، جان سی؛ و آرین الن (1390)، «درباره آیسخولوس»، مجموعه آثار، ترجمة عبدالله کوثری، تهران: نشر نی.
الیاده، میرچا (1395)، تاریخ اندیشه­های دینی، ترجمة بهزاد سالکی، چاپ دوم، ویرایش مینا غرویان، تهران: بنگاه ترجمه و نشر کتاب پارسه.
براکت، اسکار گروس (1380)، تاریخ تئاتر جهان، ترجمة هوشنگ آزادی­پور، چاپ سوم، تهران: مروارید.
بریان، پی یر (1386)، وحدت سیاسی و تعامل فرهنگی در شاهنشاهی هخامنشی (مجموعه مقالات 1999-1984)، ترجمة ناهید فروغان، تهران: نشر اختران.
بریان، پی یر (1391)، تاریخ هخامنشیان، از کورش تا اسکندر (جلد دهم)، ترجمة مرتضی ثاقب­فر، چاپ اصلی 1991، تهران: توس.
بونار، آندره (1378)، «آنتیگنه و لذت تراژیک»، افسانه­های تبای، ترجمة شاهرخ مسکوب، چاپ سوم، تهران: شرکت سهامی انتشارات خوارزمی.
بویس، مری (1391)، زردشتیان، باورها و آداب دینی آنها، ترجمة عسکر بهرامی، چاپ دوازدهم، تهران: ققنوس.
زرین­کوب، عبدالحسین (1388)، «از هرودت در تاریخ چه می­توان آموخت»، نقش بر آب، چاپ ششم، چاپ اول 1374 تهران: سخن.
سوفوکلس (1378)، افسانه­های تبای، ترجمة شاهرخ مسکوب، چاپ سوم، تهران: شرکت سهامی انتشارات خوارزمی.
شوارتس، م. (1397)، «دین ایران هخامنشی»، تاریخ ایران کمبریج­، ج 2، دفتر 2 (دوره هخامنشیان)، به سرپرستی ایلیا گرشویچ، ترجمة مرتضی ثاقب­فر، تهران: جامی.
فرگوسن، فرانسیس (1386)، «فن شعر ارسطو»، بوطیقا، ترجمة هلن اولیایی نیا، اصفهان: نشر فردا.
گالوپ، دیوید (1395)، «ارسطو: زیبایی­شناسی و فلسفه ذهن»، تاریخ فلسفه راتلج، ج 2، ویرایش دیوید فورلی، ترجمة علی معظمی، تهران: نشر چشمه.
گروب، جی. اِم. اِی. (1386)، «در باب شعر و سبک»، بوطیقا، ترجمة هلن اولیایی نیا، اصفهان: نشر فردا.
لوکوک، پی­یر (1395)، کتیبه­های هخامنشی، ترجمة نازیلا خلخالی، زیر نظر ژاله آموزگار، چاپ چهارم، تهران: نشر فرزان.
مسکوب، شاهرخ (1378)، «دربارة دانایی گنهکار و تقدیر او»، افسانه­های تبای، چاپ سوم، تهران: شرکت سهامی انتشارات خوارزمی.
هرودت (1389)، تاریخ هرودت (دو جلدی)، ترجمة مرتضی ثاقب­فر، تهران: اساطیر.
هومر (1379)، اودیسه، ترجمة سعید نفیسی، چاپ سیزدهم، تهران: علمی و فرهنگی.
Aeschylus (1926), Agamemnon, Libation-Bearers, Eumenides, trans. in English by Herbert Weir Smyth, Ph.D., edited by E.Capps, Ph.D., LL.D., T.E.Page, M.A. & W.H.D.Rouse, Litt.D., The Loeb Classical Library, London: William Heinemann, New York: G.P.Putnam’s Sons.
Aeschylus, (2011), a collection of works, translated by Abdullah Kothari, Tehran: Ney Publishing. [In Persian].
Allan, W. (2005), “Tragedy and the Early Greek Philosophical Tradition”, A Companion to Greek Tragedy, ed. by J. Gregory, Malden, Oxford & Carlton: Blackwell Publishing.
Anderson, M. J. (2005), “Myth”, A Companion to Greek Tragedy, ed. by J. Gregory, Malden, Oxford & Carlton: Blackwell Publishing.
Aristophanes (1927), The Peace, The Birds, The Frogs, trans. By Benjamin Bickley Rogers, M.A., D. Litt., The Loeb Classical Library, London: William Heinemann, New York: G.P.Putnam’s Sons.
Aristophanes, (2002), the collection of Aristophanes' dramatic works, vol. 1, translated by Reza Shirmarz, Tehran: Tezhem. [In Persian].
Aristotle, (1964), The Art of Poetry, translated by Abdul Hossein Zarin Koob, Tehran: Book Translation and Publishing Company. [In Persian].
Bakker, E. J., & de Jong, I. J. F., & Van Wees, H. (ed) (2002), Brill’s Companion to Herodotus, Leiden, Boston, Koln: Brill.
Baragwanath, E. (2008), Motivation and Narrative in Herodotus, Oxford: Oxford university press.
Baragwanath, E., & de Bakker, M. (2012), Myth, Truth, and Narrative in Herodotus, Oxford: Oxford University Press.
Baragwanath, E., (2012), “Returning to Troy”, Myth, Truth, and Narrative in Herodotus, Oxford: Oxford University Press.
Bonar, Andre, (1999), "Antigne and Tragic Pleasure", Theban Legends, translated by Shahrokh Moskob, 3rd edition, Tehran: Khwarazmi Publishing Company. [In Persian].
Boyce, Mary, (2012), Zoroastrians, their religious beliefs and customs, translated by Askar Bahrami, 12th edition, Tehran: Qaqnos. [In Persian].
Brackett, Oscar Gross, (2001), World Theater History, translated by Hoshang Azadipour, third edition, Tehran: Marwarid. [In Persian].
Briyan, Pierre, (2012), History of Achaemenids, from Cyrus to Alexander (10th volume), translated by Morteza Saqib Far, original edition 1991, Tehran: Tos. [In Persian].
Briyan, Pierre, (2016), Political Unity and Cultural Interaction in the Achaemenid Empire (Collection of Articles 1984-1999), translated by Nahid Foroughan, Tehran: Akhtaran Publishing House. [In Persian].
Cairns, D. (2005), “Values”, A Companion to Greek Tragedy, ed. by J. Gregory, Malden, Oxford & Carlton: Blackwell Publishing.
Chiasson, C.C. (2012), “Myth and Truth in Herodotus’ Cyrus Logos”, Myth, Truth, and Narrative in Herodotus, Oxford: Oxford University Press.
Ctesias (2010), History of Persia: Tales of the Orient, Introduction and trans. in English by L.L-Jones & James Robson, London and New York: Routledge.
de Jong, I (2012), “The Helen logos and Herodotus’ Fingerprint”, Myth, Truth, and Narrative in Herodotus, Oxford: Oxford University Press.
Debnar, P. (2005), “Fifth-Century Athenian History and Tragedy”, A Companion to Greek Tragedy, ed. by J. Gregory, Malden, Oxford & Carlton: Blackwell Publishing.
Dewald, C., & Marincola, J. (ed.) (2006), The Cambridge Companion to Herodotus, Cambridge: Cambridge university press.
Dewald, C., & Marincola, J. (ed.) (2012), “Myth and Legend in Herodotus’ First Book”, Myth, Truth, and Narrative in Herodotus, Oxford: Oxford University Press.
Eliadeh, Mircha, (2015), History of Religious Thoughts, translated by Behzad Saleki, second edition, edited by Mina Ghoruyan, Tehran: Parse Kitab Translation and Publishing Company. [In Persian].
Ferguson, Francis, (2007), "Aristotle's Art of Poetry", Butiqa, translated by Helen Olyaeinia, Isfahan: Farda Publishing [In Persian]..
Flickinger, R. C. (1918), The Greek Theater and its Drama, Chicago: The University of Chicago Press.
Gallup, David, (2016), "Aristotle: Aesthetics and Philosophy of Mind", Routledge History of Philosophy, vol. 2, edited by David Furley, translated by Ali Moazzami, Tehran: Cheshme Publishing House. [In Persian].
Griffith, M. (2005), “Authority Figures”, A Companion to Greek Tragedy, ed. by J. Gregory, Malden, Oxford & Carlton: Blackwell Publishing.
Grove, J. M. Oh you. (2007), "About Poetry and Style", Butiqa, translated by Helen Olyaeinia, Isfahan: Farda Publishing. [In Persian].
Halleran, M.R. (2005), “Episodes”, A Companion to Greek Tragedy, ed. by J. Gregory, Malden, Oxford & Carlton: Blackwell Publishing.
Halliwell, S. (2005), “Learning from Suffering”, A Companion to Greek Tragedy, ed. by J. Gregory, Malden, Oxford & Carlton: Blackwell Publishing.
Herod, (2010), History of Herod (two volumes), translated by Morteza Saqibfar, Tehran: Asatir. [In Persian].
Herodotus (1920), The Persian Wars, trans. in English by A. D. Godley, The Loeb Classical Library, Cambridge: Harvard University Press.
Homer (1945), The Odyssey, vol. Ι, trans. in English by A. T. Murray, The Loeb Classical Library, Cambridge: Harvard University Press.
Homer, (2000), Odyssey, translated by Saeed Nafisi, 13th edition, Tehran: Scientific and Cultural. [In Persian].
Kent, R.G. (1953), Old Persian, New Haven Connecticut: American Oriental Society.
Kovacs, D. (2005), “Text and Transmission”, A Companion to Greek Tragedy, ed. by J. Gregory, Malden, Oxford & Carlton: Blackwell Publishing.
Lichtheim, M. (2006), Ancient Egyptian Literature, vol. III, Berkeley, Los Angeles, London: University of California Press.
Lowcock, Pierre, (2016), Achaemenid Inscriptions, translated by Nazila Khalkhali, under the supervision of Jale Amuzgar, 4th edition, Tehran: Farzan Publishing. [In Persian].
Moskob, Shahrokh, (1999), "On the wisdom of the sinner and his fate", Tales of Thebes, 3rd edition, Tehran: Khwarazmi Publishing Company. [In Persian].
Munson, R.V. (2012), “Herodotus and the Heroic Age: The Case of Minos”, Myth, Truth, and Narrative in Herodotus, Oxford: Oxford University Press.
Pitcher, L. (2009), Writing Ancient History an Introduction to Classical Historiography, London: I. B. Tauris & Co Ltd.
Saïd, S. (2005), “Aeschylean Tragedy”, A Companion to Greek Tragedy, ed. by J. Gregory, Malden, Oxford & Carlton: Blackwell Publishing.
Saïd, S. (2012), “Herodotus and the Myth of the Trojan War”, Myth, Truth, and Narrative in Herodotus, Oxford: Oxford University Press.
Schmitt, R. (1991), The Bisitun Inscription of Darius the Great, London: School of Oriental and African Studies.
Schwartz, M. (2018), "Religion of Achaemenid Iran", Cambridge History of Iran, vol. 2, book 2 (Achaemenid period), supervised by Ilya Gershevich, translated by Morteza Saqib Far, Tehran: Jami. [In Persian].
Scodel, R. (2005), “Sophoclean Tragedy”, A Companion to Greek Tragedy, ed. by J. Gregory, Malden, Oxford & Carlton: Blackwell Publishing.
Scullion, S. (2005), “Tragedy and Religion: The Problem of Origins”, A Companion to Greek Tragedy, ed. by J. Gregory, Malden, Oxford & Carlton: Blackwell Publishing.
Seidenstiker, B. (2005), “Dithyramb, Comedy, and Satyr-Play”, A Companion to Greek Tragedy, ed. by J. Gregory, Malden, Oxford & Carlton: Blackwell Publishing.
Sophocles (1994), Oedipus Tyrannus, ed. & trans. in English by Hugh Lloyd-Jones, The Loeb Classical Library, Cambridge: Harvard University Press.
Sophocles, (1999), Tales of Thebans, translated by Shahrokh Moskob, third edition, Tehran: Khwarazmi Publishing Company. [In Persian].
Storey, John C. and Arin Elen, (2010), "On Aeschylus", a collection of works, translated by Abdullah Kothari, Tehran: Ney Publishing. [In Persian].
T.E.Page, M.A. & W.H.D.Rouse, Litt.D. (1952), Suppliant Maidens, Persians, Prometheus, Seven against Thebes, trans. in English by Herbert Weir Smyth, Ph.D., edited by E.Capps, Ph.D., LL.D., W.H.D.Rouse, Litt.D., L.A.Post, M.A. & E.H.Warmington, M.A.F.R.HIST.SOC, The Loeb Classical Library, Cambridge: Harvard University Press, London: William Heinemann LTD. 
Thomas, R. (2012), “Herodotus and Eastern Myths and Logoi”, Myth, Truth, and Narrative in Herodotus, Oxford: Oxford University Press.
Toynbee, A. (1950), Greek historical thought from Homer to the age of Heraclius, Boston: Beacon Press.
Vandiver, E., (2012), “Strangers are from Zeus: Homeric Xenia at the Courts of Proteus and Croesus”, Myth, Truth, and Narrative in Herodotus, Oxford: Oxford University Press.
Vannicelli, P. (2012), “Mythical Origins”, Myth, Truth, and Narrative in Herodotus, Oxford: Oxford University Press.
Zarin-Kob, Abdul Hossein (2008), "What can be learned from Herodotus in history", Naqsh Bar Ab, 6th edition, 1st edition 1374 Tehran: Sokhn. [In Persian].